Jest antropolożką społeczną. Uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie kulturoznawstwa i religioznawstwa w 2019 roku na podstawie książki: „Islam o kobiecym obliczu: jak kobiety zmieniają krajobraz religijny w Tadżykistanie i Kirgistanie”. Do marca 2020 roku była adiunktem w Zakładzie Iranistyki Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Swoją pracę doktorską napisała w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto ukończyła Studia Stosunków Międzykulturowych na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra, oraz studia magisterskie z zakresu rozwoju na School of Oriental and African Studies na Uniwersytecie Londyńskim (MSc). Ukończyła również Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie.

W wyniku zainteresowania problemami społeczno-ekonomicznymi Azji Centralnej oraz geopolityką regionu Azji Centralnej i Kaukazu, a także islamem i lokalnymi tradycjami w regionie postradzieckim, wiele lat spędziła pracując nad różnymi projektami badawczymi i rozwojowymi w regionie WNP oraz na Bliskim Wschodzie.

W 2020 roku zakończyła projekt: „Zmiany w tradycji religijnej migrantów z Tadżykistanu w Federacji Rosyjskiej”. Obecnie mieszka między Warszawą a Tbilisi, pracując nad różnymi tematami, w tym islamem oraz mniejszościami etnicznymi i narodowymi w Gruzji, migracją z Azji Centralnej i Kaukazu do UE.