Migracje międzynarodowe od dawna już rozważane są w dyskursach politycznych w kontekście różnorakich zagrożeń. W ciągu ostatnich dwudziestu lat rosnący systematycznie napływ imigrantów do krajów Unii Europejskiej spowodował, że tania, cudzoziemska siła robocza postrzegana zaczęła być również jako destabilizator bezpieczeństwa społecznego. Destabilizator analizowany i kojarzony jednak głównie z sytuacją na rynkach pracy, m.in. poziomem bezrobocia, segmentacją rynków pracy, dostępem do świadczeń socjalnych, konkurencyjnością na rynkach pracy. Wkrótce, gdy imigranci stanowić zaczęli od 5 do 10 proc. ludności większości krajów obecnej Unii Europejskiej – a stało się tak pod koniec lat 90. – migranci przestali być uważani za czynnik wzbogacający kulturę kraju przyjmującego i do zagrożeń ekonomicznych doszło pojęcie zagrożenia dla narodowej tożsamości i kultury.

W ostatnim okresie różne środki i mechanizmy kontroli granic i przepływu osób zaczęły być wprowadzane ze zdwojoną siłą. Polityka migracyjna to obszar, na którym przestrzeganie przepisów prawa narodowego i międzynarodowego może dobrze współdziałać w zwalczaniu międzynarodowego terroryzmu i transnarodowej przestępczości zorganizowanej.

Na podstawie powyższych tez, podczas międzynarodowego seminarium, uczestnicy warsztatów mieli okazję przedyskutować wyzwania związane z migracjami oraz kwestię z nimi powiązane, takie jak: radykalizacja, polityka migracyjna, zmiany kulturowe w europejskim społeczeństwie oraz potencjalne wyzwania Unii Europejskiej.