Mówi się, że po takiej stracie tylko czas leczy rany. Tylko trochę, bo brakuje nam Go coraz bardziej. Tym bardziej, że coraz mniej rozumiemy, co dzieje się wokół nas: w zglobalizowanym świecie i zintegrowanej Europie i z nami: naszym państwem, narodem i społeczeństwem. Edmund Wnuk-Lipiński nie dawał nam gotowych rozwiązań, bo nie był i nie chciał być ani jasnowidzem, ani cudownym uzdrowicielem naszych umysłów. Ale Jego intelektualna siła polegała właśnie na tym, że potrafił zadawać intrygujące pytania i mobilizować nas do poszukiwania odpowiedzi. I to nie jedynie słusznej odpowiedzi i jedynej racji, ale hipotez i możliwych wariantów rozwoju społecznego, poszukiwania mechanizmów władzy oraz przyczyn i istoty procesów społecznych i politycznych. Tego co jest głęboko pod powierzchnią tego, co na co dzień widzimy, komentujemy, analizujemy.
Jeden z pomysłodawców i założycieli Collegium Civitas, najpierw Prezydent, później Rektor i Rektor Honorowy naszej uczelni, znakomity nauczyciel akademicki, autorytet naukowy dla nas, Jego studentów, magistrantów, doktorantów, profesorów, koleżanek i kolegów po socjologicznym i politologicznym fachu. Maksyma naszej uczelni „Gradu diverso, via una” – „Różnym krokiem, jedną drogą” nie tylko trafnie określa profil ideowy Collegium Civitas, ale stanowiła życiowe credo Edmunda Wnuk-Lipińskiego.
Profesorze, Przyjacielu, Edmundzie, pamiętamy o Tobie…
prof. Stanisław Mocek
Rektor Collegium Civitas w imieniu całej społeczności uczelni
Wspomnienia o prof. Edmundzie Wnuk-Lipińskim
http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1604523,1,nie-zyje-profesor-edmund-wnuk-lipinski.read
http://zielonka.blog.polityka.pl/2015/01/06/dwoch-wielkich-z-pomorza/