socjolog, specjalizuje się w badaniach ruchów społecznych i procesów radykalizacji. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestnik polsko-francuskiego badania „Solidarność jako ruch społeczny” w 1981 roku, kierowanego przez Alain Touraine’a i Jana Strzeleckiego. Stypendysta Centre Nationale de la Recherche Scientifique w Paryżu i Harvard Business School w Bostonie.

Koordynował polską część międzynarodowego projektu badawczego Komisji Europejskiej DARE (Dialogue About Radicalisation and Equality), kierowanego przez University of Manchester z udziałem 13 krajów. Autor monografii naukowych Niepowtarzalna kultura organizacyjna. Szkice z socjologii subiektywnej, (2021), Bliskość książek. Jak książki i biblioteki publiczne pozwalają nam przetrwać (również pandemię), (2022). Virus of Radicalization (2023) – redakcja. Współautor Społeczeństwo łatwopalne. Praktyki pomagania uchodźcom wojennym z Ukrainy w 2022 roku w Polsce, (2023), książki nagrodzonej przez Polskie Towarzystwo Socjologiczne nagrodą im. Zygmunta Baumana w 2024 roku.

W ostatnich 25 latach komercyjnie zrealizował kilkanaście projektów z zakresu komunikacji publicznej i konsultacji społecznych, związanych z inwestycjami makrostrukturalnymi w Polsce, takimi jak zbiornik retencyjny, elektrownie wiatrowe, oczyszczalnia ścieków, spalarnia osadów pościekowych, elektrownia jądrowa, rewitalizacja osiedla, autostrada.