Ukończył studia magisterskie na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora w zakresie nauki o mediach uzyskał na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.

W latach 1973-1981 dziennikarz „Echa Dnia” w Kielcach. Internowany w stanie wojennym. W okresie 1983-1989 publicysta Tygodnika Katolickiego „Niedziela” w Częstochowie, publikował też m.in. w „Tygodniku Powszechnym”. Poseł na Sejm w latach 1989-1999; wybrany w 1989 r. z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, później członek Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu. W latach 1999-2005 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, której przewodniczył w latach 1999-2003 r. W kolejnych latach był dyrektorem generalnym Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, a także dyrektorem departamentu i radcą generalnym w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W latach 1992 – 2016 członek Polskiego Komitetu ds. UNESCO.

W latach 2011 – 2015 prezes zarządu Telewizji Polskiej. Od 2016 do 2022 r. członek Rady Mediów Narodowych (powołany przez prezydenta RP na wniosek Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej).

Autor wielu publikacji na temat kultury i mediów, m.in. książek: „Potęga czwartej władzy. Media, rynek, społeczeństwo”, „Telewizja publiczna w czasach transformacji” oraz „Rynek i katedra. Polskie spory o media publiczne”, a także współautor rządowej „Strategii rozwoju kapitału społecznego” (2011).