KIEROWNIK STUDIÓW:
Dr Olaf Kwapis, historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, stypendysta La Fondazione Sbranti (Universita di Pisa), adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, badacz średniowiecznej i nowożytnej sztuki włoskiej (specjalizacja: historia sztuki średniowiecznego i nowożytnego Rzymu), organizator europejskich podróży edukacyjnych. Autor monografii: Do Rzymu! Sztuka i Wielkie Jubileusze (1300-1575), Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN, 2014.
ZAJĘCIA PROWADZĄ wybitni badacze dziejów sztuki i jej interpretatorzy, a wśród nich między innymi historycy sztuki, archeolodzy, kulturoznawcy, historycy:
Prof. dr hab. Elżbieta Jastrzębowska, kierownik Zakładu Archeologii Klasycznej Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2005-2009 była dyrektorem Polskiej Stacji PAN w Rzymie. Zainteresowania badawcze: archeologia i sztuka Rzymu i Cesarstwa oraz wczesnego chrześcijaństwa i wczesnego Bizancjum. Opublikowała m.in.: Sztuka wczesnochrześcijańska, Warszawa,1988 (wyd. 2: Kraków 2008), Miasta Apokalipsy, Warszawa 1999, Rzym w czasach Quo vadis, Warszawa 2001, Podziemia antycznego Rzymu, Poznań 2014.
Prof. IS PAN dr hab. Marta Leśniakowska, historyczka sztuki, pracownik naukowa w Instytucie Sztuki PAN, wykładowczyni akademicka, visiting professor na wielu uczelniach, w instytucjach naukowych i kultury, Szkołach Doktorskich i na studiach podyplomowych. Prowadzi badania w ujęciu transdyscyplinarnym i antropologiczno-kulturowym z zakresu teorii i historii architektury, kultury wizualnej XIX-XXI w., metodologii i nowej historii sztuki w perspektywie nowej humanistyki, w tym pionierski program badawczy dotyczący architektek. Członkini zespołów eksperckich, doradczych i recenzenckich m.in.: Narodowego Centrum Nauki (NCN), MEiN/ MNiSW, Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, zespołów doradczych przy Prezydencie m. st. Warszawy (Komisji Ochrony Dziedzictwa Kulturowego) i ds. Historycznych Pracowni Artystycznych), rad programowych instytucji kultury i fundacji (m.in. Zachęty, do 2017). Autorka dziesięciu książek (m.in. „Polski dwór” – wzorce architektoniczne, mit, symbol, 1992, wyd. 2: 1996; Co to jest architektura? 1996; seria Architektura w Warszawie, 1998-2005), wielu tekstów naukowych w publikacjach krajowych i międzynarodowych oraz artykułów z obszaru krytyki artystycznej. Kuratorka i jurorka wystaw i konkursów. Odznaczona medalem Bene Merenti za osiągnięcia dydaktyczne (2021) oraz Medalem Zasłużona Kulturze Gloria Artis Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014). Uprawia sztukę-fotografię, uzyskując wiele nagród i wyróżnień (prace w kolekcjach prywatnych w Polsce, Holandii, Niemczech, Szwecji, Danii, Wielkiej Brytanii, USA, Francji, Kanadzie, oraz w zbiorach państwowych: w Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz Muzeum w Bydgoszczy).
Prof. dr hab. Robert Cieślak, literaturoznawca, kulturoznawca, medioznawca i dziennikarz, kierownik Katedry Antropologii Mediów na Wydziale Dziennikarstwa Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zainteresowania badawcze: pogranicza i korespondencje sztuk, przemiany mediów oraz ich społeczne i kulturowe oddziaływanie, historia i teoria teatru. Opublikował m.in. Oko poety. Poezja Tadeusza Różewicza wobec sztuk wizualnych (1999); Poezja wobec kryzysu władzy wzroku. Studia o słowie, obrazie i percepcji (2006); Teatr Anny Augustynowicz (2011); Widzenie Różewicza (2013); Poezja jako poznanie. Studia z poetyki oglądu (2013).
Prof. UAM dr hab. Piotr Korduba, historyk sztuki, dyrektor Instytutu Historii Sztuki UAM w Poznaniu, zajmuje się kulturą zamieszkiwania, wzornictwem, niemiecko-polskimi relacjami artystyczno-historycznymi, a także problematyką miejską. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, DAAD, Herzog-August Bibliothek w Wolfenbüttel, członek polskich i zagranicznych stowarzyszeń, juror w konkursie Sybilla na polskie wydarzenie muzealne. Współpracuje m. innymi z Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Warszawy, Domem Spotkań z Historią, Centrum Architektury, Fundacją Bęc Zmiana, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu. Autor wielu artykułów i książek, w tym: Patrycjuszowski dom gdański w czasach nowożytnych (Warszawa 2005), Sołacz. Domy i ludzie (Poznań 2009, 2012); Na starym Grunwaldzie. Domy i ich mieszkańcy (Poznań 2012) [wraz z A. Paradowską]. Ostatnio wydał Ludowość na sprzedaż. Towarzystwo Popierania Przemysłu Ludowego, Cepelia, Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa 2013 oraz przygotował międzynarodową wystawę oraz publikację Ernst Stewner – niemiecki fotograf Polski/Ernst Stewner – ein deutscher Fotograf in Polen, Marburg 2014 [wraz z D. Poppem].
Prof. UAM dr hab. Paweł Leszkowicz, studiował kulturoznawstwo, historię sztuki i gender studies na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Courtauld Institute of Art w Londynie i New School University w Nowym Jorku. Doktorat Helen Chadwick. Ikonografia podmiotowości (UAM, 2000), napisał pod kierunkiem prof. Piotra Piotrowskiego. Jako kurator współpracował z: CSW Łaźnia w Gdańsku, Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerią Labirynt w Lublinie, Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz University of Brighton. W badaniach naukowych zajmuje się współczesną sztuką, kulturą wizualną i humanistyką, badaniami nad seksualnością w całej historii sztuki, a także aktem męskim oraz studiami queer w historii sztuki w perspektywie międzynarodowej i porównawczej. Prowadzi także badania nad wystawiennictwem oraz studiami kuratorskimi.
Prof. UW dr hab. Aleksandra Sulikowska-Bełczowska, kierownik Katedry Historii Sztuki Dawnej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się ruskim i rosyjskim malarstwem ikonowym, sztuką cerkiewną w państwie polsko-litewskim i w Rzeczypospolitej, problemami sztuki pogranicza Wschodu i Zachodu, a także kulturą staroobrzędowców. Pracuje również w Zbiorach Sztuki Wschodniochrześcijańskiej Muzeum Narodowego w Warszawie. Opublikowała m.in. książki: Ciała, groby i ikony. Kult świętych w ruskiej tradycji literackiej i ikonograficznej, Warszawa 2013. The Icon Debate. Religious Images in Russia in the 15th and 16th Centuries, transl. K. Kościuczuk, Frankfurt am Main 2016.
Prof. Filip Lipiński – studiował historię sztuki i anglistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w ramach programu Erasmus, historię sztuki na University College London w Londynie (2003-2004). Otrzymał stopień magistra filologii angielskiej w 2003 roku i historii sztuki w 2005. Rozprawę doktorską napisaną w Instytucie Historii Sztuki UAM (Zakład Historii i Teorii Badań nad Sztuką) pod kierunkiem prof. W. Suchockiego obronił w 2010 r. Od 2010 r. pracuje w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej na stanowisku adiunkta, a następnie profesora uczelni. W latach 2010-2017 był koordynatorem programu Erasmus w Instytucie Historii Sztuki. Od 2016 do 2019 r. pełnił funkcję sekretarza a od 2020 zastępcy redaktora naczelnego rocznika „Artium Quaestiones”.
Dr Ewa Kociszewska, historyczka sztuki, dziekan Wydziału Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zajmuje się historią sztuki nowożytnej europejskiej (szczególnie francuskiej), historią idei, historią kobiet i gender studies. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, cześć studiów doktoranckich odbyła na Université de Paris-IV Sorbonne (thèse en cotutelle). W latach 2012-2014 Marie Curie Fellow w Warburg Institute w Londynie, 2014-2016 Postdoctoral Fellow na University of Oxford. Stypendystka m.in. Rządu Francuskiego, Warburg Institute (Saxl Fellowship, dwukrotnie), Institut national de l’histoire de l’art w Paryżu, Fondazione Cini w Wenecji, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (stypendium START), Fundacji Lanckorońskich; Junior Research Fellow w St Catherine’s College w Oksfordzie. Laureatka William Nelson Prize przyznanej przez Renaissance Society of America i Nancy Roelker Prize przyznanej przez Sixteenth-Century Society and Conference. Publikowała m.in. w „Journal of the Warburg and Courtauld Institutes”, „French Studies Bulletin”, „Renaissance Quarterly”, „Artibus et Historiae”.
Dr Paweł Ignaczak, historyk sztuki, związany z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stypendysta DAAD, Fundacji Lanckorońskich, Fundacji Dr Marii Zdziarskiej-Zaleskiej. Pracował w Gabinecie Rycin Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz w dziale kolekcji artystycznych Biblioteki Polskiej w Paryżu. Jego praca doktorska o grafice Jana Piotra Norblina została wyróżniona w 2014 roku nagrodami: Prezesa Rady Ministrów RP oraz Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym. Interesuje się szeroko rozumianą kulturą artystyczną XVIII wieku (sztuki piękne, rzemiosło artystyczne, obyczajowość), twórczością amatorską w XVIII wieku, grafiką dawną (głównie polską i francuską XVIII i XIX wieku), a także historią kolekcjonerstwa i muzealnictwa. Kierownik Katedry Dziejów Sztuki i Myśli o Sztuce WZKW ASP w Warszawie.
Dr Filip Burno, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca ASP i UW. Zajmuje się architekturą i urbanistyką XIX i XX w., szczególnie związkami architektury i ideologii, a także zagadnieniami: miasto i pamięć, wytwarzanie miejskiej przestrzeni, architektura i tożsamość etniczna, kultura wizualna i projekty modernizacyjne XX w.Opublikował m.in.: Barcelona od połowy XIX w. Do czasów obecnych: od miasta przemysłowego do ponowoczesnej metropolii (2008), Świątynie nowego państwa: kościoły rzymskokatolickie II Rzeczpospolitej (2012), Uczynić Madryt większym: architektura Madrytu drugiej płowy XIX wieku (2010).
Dr Magdalena Radomska – adiunkt w Instytucie Historii Sztuki, Zakład Historii Sztuki Nowoczesnej, absolwentka historii sztuki i filozofii na poziomie studiów magisterskich na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, studiowała (Erasmus) w Courtauld Institute of Art w Londynie. Napisała pracę magisterską pod kierunkiem prof. Piotra Piotrowskiego i prof. Sarah Wilson. Pod kierunkiem Profesora Piotrowskiego napisała także rozprawę doktorską z historii sztuki (2008). W 2012 roku rozpoczęła studia doktoranckie w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie pisze rozprawę doktorską z postmarksizmu. Identyfikuje się jako postmarksistowska historyczka sztuki, zainteresowania badawcze koncentrując z jednej strony na sztuce Europy Środkowo-Wschodniej, komunistycznej i postkomunistycznej, z drugiej – na filozofii marksizmu i postmarksizmu. Interesuje ją, w szerszej perspektywie geograficznej, także sztuką polityczną skoncentrowaną na krytyce kapitalizmu i hegemonii.
Dr Jarosław Trybuś, historyk sztuki, krytyk architektury, wykładowca, wicedyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie. W 2008 był wraz z Grzegorzem Piątkiem kuratorem wystawy w pawilonie polskim Hotel Polonia The Afterlife of Buildings/Budynków życie po życiu na XI Biennale Architektury w Wenecji (2008) nagrodzonej Złotym Lwem za najlepszą ekspozycję narodową. Opublikował m.in.: Przewodnik po warszawskich blokowiskach, Warszawa 2011, Warszawa niezaistniała. Niezrealizowane projekty urbanistyczne i architektoniczne Warszawy dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2012, Mieszkania warszawskie. Biografie miejsc, rzeczy i ludzi, Warszawa 2024 (wraz z Piotrem Kordubą)
Kontakt:
Dział Rekrutacji Collegium Civitas
tel. 22 656 71 89
email: rekrutacja@civitas.edu.pl
pokój 1210, Pałac Kultury i Nauki, 12 piętro
plac Defilad 1, 00-901 Warszawa