Sztuka nowoczesna. Dialogi i pogranicza

Udostępnij strone

Kierownikiem studiów jest prof. dr hab. Robert Cieślak, literaturoznawca, kulturoznawca, medioznawca i dziennikarz, kierownik Katedry Antropologii Mediów na Wydziale Dziennikarstwa Informacji i Bibliologii. Zainteresowania badawcze: pogranicza i korespondencje sztuk, przemiany mediów oraz ich społeczne i kulturowe oddziaływanie, historia i teoria teatru. Opublikował m.in. Oko poety. Poezja Tadeusza Różewicza wobec sztuk wizualnych (1999); Poezja wobec kryzysu władzy wzroku. Studia o słowie, obrazie i percepcji (2006); Teatr Anny Augustynowicz (2011); Widzenie Różewicza (2013); Poezja jako poznanie. Studia z poetyki oglądu (2013).

Zajęcia prowadzą m.in.:

Wybitni badacze dziejów sztuki i jej interpretatorzy, a wśród nich historycy sztuki, muzealnicy, komparatyści; profesorowie i doktorzy – wykładowcy wyższych uczelni.

Prof. IS PAN dr hab. Marta Leśniakowska – historyk i krytyk sztuki, związana z Instytutem Sztuki PAN. Zainteresowania badawcze: historia, teoria i krytyka sztuki, architektury i fotografii XIX-XXI wieku, metodologia historii sztuki. Członek Komisji Ochrony Dziedzictwa Architektonicznego przy Stołecznym Konserwatorze Zabytków, Rady Programowej Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta”, Zarządu Fundacji „Profile”, Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, Stowarzyszenia „Liber Pro Arte”, Rady ds. zabytkowego kampusu Szkoły Głównej Handlowej przy JM Rektorze SGH, profesor wizytujący w IHS UW. Opublikowała m.in.: „Polski dwór” – wzorce architektoniczne, mit, symbol, Warszawa 1992 (wyd. 2: 1996), Architektura w Warszawie, Warszawa 1998 (wyd. 2: 2000, wyd. 3: 2005), Architektura w Warszawie. Lata 1918-1939, Warszawa 2000 (wyd. 2: 2002, wyd. 3: 2005), Architektura w Warszawie. Lata 1989-2001, Warszawa 2002.

Prof. UAM dr hab. Paweł Leszkowicz – studiował kulturoznawstwo, historię sztuki, gender studies na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Courtauld Institute of Art w Londynie i New School University w Nowym Jorku. W 2000 r. obronił doktorat “Helen Chadwick. Ikonografia podmiotowości“ na UAM, pod kierunkiem prof. P. Piotrowskiego. Jako kurator współpracował z: CSW Łaźnia w Gdańsku, Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerią Labirynt w Lublinie, Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz University of Brighton.
W badaniach naukowych zajmuje się współczesną sztuką, kulturą wizualną i humanistyką, badaniami nad seksualnością w całej historii sztuki, a także aktem męskim oraz studiami queer w historii sztuki w perspektywie międzynarodowej i porównawczej. Prowadzi także badania nad wystawiennictwem oraz studiami kuratorskimi.

Dr Marika Kuźmicz – dziekan Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualna ASP w Warszawie, historyczka sztuki, związana także z Uniwersytetem Warszawskim, wykładowczyni Collegium Civitas. Założycielka Fundacji Arton, organizacji non-profit zajmującej się badaniem sztuki polskiej lat 70. Autorka i redaktorka publikacji o sztuce tego okresu. Obecnie pracuje nad publikacją poświęconą historii polskiej sztuki performance, monografią Ludmiły Popiel i Jerzego Fedorowicza, monografią Zdzisława Jurkiewicza oraz monografią Edwarda Hartwiga. Kuratorka licznych wystaw oraz pokazów filmowych poświęconych polskiej awangardzie m.in. Arton Review (2017, Whitechapel Gallery, Londyn). Główna koordynatorka i pomysłodawczyni międzynarodowego projektu Forgotten Heritage – European Avant-Garde Art Online, realizowanego przez Fundację Arton w ramach programu Kreatywna Europa z instytucjami partnerskimi z Belgii, Chorwacji i Estonii.

Dr Magdalena Radomska – adiunkt w Instytucie Historii Sztuki, Zakład Historii Sztuki Nowoczesnej, absolwentka historii sztuki i filozofii na poziomie studiów magisterskich na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, studiowała (Erasmus) w Courtauld Institute of Art w Londynie. Napisała pracę magisterską pod kierunkiem prof. Piotra Piotrowskiego i prof. Sarah Wilson. Pod kierunkiem Profesora Piotrowskiego napisała także rozprawę doktorską z historii sztuki (2008). W 2012 roku rozpoczęła studia doktoranckie w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie pisze rozprawę doktorską z postmarksizmu. Identyfikuje się jako postmarksistowska historyczka sztuki, zainteresowania badawcze koncentrując z jednej strony na sztuce Europy Środkowo-Wschodniej, komunistycznej i postkomunistycznej, z drugiej – na filozofii marksizmu i postmarksizmu. Interesuje ją, w szerszej perspektywie geograficznej, także sztuką polityczną skoncentrowaną na krytyce kapitalizmu i hegemonii.

Dr Magdalena Wróblewska – historyk sztuki, pracuje w Zakładzie Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2015 roku pełni funkcję pełnomocnika Dyrektora Muzeum Warszawy ds. badań naukowych. Napisała doktorat na temat fotograficznej reprodukcji dzieła sztuki i jej funkcji w kształtowaniu historii sztuki jako dyscypliny akademickiej, za który otrzymała nagrodę im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa. Stypendystka Lieven Gevaert Centre for Photography, Katholieke Universiteit Leuven (2010), Kunsthistorisches Institut in Florenz- Max-Planck-Institut i Staatliche Museen zu Berlin (2012-2014), Ruskin Library- Lancaster University (2014) oraz Henry Moore Institute w Leeds (2014-2015). Zainteresowania badawcze: sztuka i kultura XIX- XXI wieku, historia i teoria fotografii, metodologia historii sztuki. Opublikowała m.in.: Fotografie ruin. Ruiny fotografii. 1944-2014/ Ruins in photographs. Photographs in ruins. 1944-2014, Warszawa 2014.

Dr Filip Burno – absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca ASP i UW. Zajmuje się architekturą i urbanistyką XIX i XX w., szczególnie związkami architektury i ideologii, a także zagadnieniami: miasto i pamięć, wytwarzanie miejskiej przestrzeni, architektura i tożsamość etniczna, kultura wizualna i projekty modernizacyjne XX w. Opublikował m.in.: Barcelona od połowy XIX w. Do czasów obecnych: od miasta przemysłowego do ponowoczesnej metropolii (2008), Świątynie nowego państwa: kościoły rzymskokatolickie II Rzeczpospolitej (2012), Uczynić Madryt większym: architektura Madrytu drugiej płowy XIX wieku (2010).

Dr Olaf Kwapis – historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, stypendysta La Fondazione Sbranti (Universita di Pisa), adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, badacz średniowiecznej i nowożytnej sztuki włoskiej (specjalizacja: historia sztuki średniowiecznego i nowożytnego Rzymu), organizator europejskich podróży edukacyjnych. Autor monografii: Do Rzymu! Sztuka i Wielkie Jubileusze (1300-1575), Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN, 2014

Dr Filip Lipiński – studiował historię sztuki i anglistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w ramach programu Erasmus, historię sztuki na University College London w Londynie (2003-2004). Otrzymał stopień magistra filologii angielskiej w 2003 roku i historii sztuki w 2005. Rozprawę doktorską napisaną w Instytucie Historii Sztuki UAM (Zakład Historii i Teorii Badań nad Sztuką) pod kierunkiem prof. W. Suchockiego obronił w 2010 r. Od 2010 r. pracuje w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej na stanowisku adiunkta. W latach 2010-2017 był koordynatorem programu Erasmus w Instytucie Historii Sztuki. Od 2016 do 2019 r. pełnił funkcję sekretarza a od 2020 zastępcy redaktora naczelnego rocznika „Artium Quaestiones”.

Dr Jarosław Trybuś – historyk sztuki, krytyk architektury, wykładowca, wicedyrektor Muzeum Warszawy. W 2008 był wraz z Grzegorzem Piątkiem kuratorem wystawy w pawilonie polskim Hotel Polonia The Afterlife of Buildings/Budynków życie po życiu na XI Biennale Architektury w Wenecji (2008) nagrodzonej Złotym Lwem za najlepszą ekspozycję narodową. Opublikował m.in.: Przewodnik po warszawskich blokowiskach, Warszawa 2011, Warszawa niezaistniała. Niezrealizowane projekty urbanistyczne i architektoniczne Warszawy dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2012.

Dorota Jagoda Michalska – historyczka sztuki, krytyczka i kuratorka. Ukończyła studia magisterskie z kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim i historię sztuki w Courtauld Institute of Art w Londynie. Obecnie kończy pracę doktorską na Uniwersytecie Oksfordzkim. W latach 2013—2015 była asystentką kuratorki w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. W 2017 zostala wybrana jako Fellow Curator w Fondazione Sandretto Re Rebaudengo w Turynie. Jej artykuły i eseje naukowe były publikowane na łamach m.in. „ArtMargins”, „Afterall Online”, „L’Internationale” i „Kajet Journal”. Jest autorką wielu tekstów do katalogów, m.in. Biennale w Wenecji w 2019 oraz do Biennale Matter of Art w Pradze w 2022. W 2021 roku prowadziła dekolonialną grupę czytelniczą w ramach Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Jej badania koncentrują się na tym, jak doświadczenia kolonialności, rasy i subalternatywności (sytuacji skolonizowanej społeczności, która została społecznie, politycznie i geograficznie wykluczona z hierarchii władzy) ukształtowały pole sztuki wizualnej w powojennej Polsce. Obecnie pracuje nad publikacją antologii o wpływie doświadczeń kolonializmu na sztukę regionu Europy Wschodniej, która ukaże się w 2023 roku.

 

REKRUTACJA ONLINE


Kontakt:
Dział Rekrutacji Collegium Civitas
tel. 22 656 71 89
e-mail: rekrutacja@civitas.edu.pl

pokój 1210, Pałac Kultury i Nauki, 12 piętro
plac Defilad 1, 00-901 Warszawa