Zryw pomocowy jako ruch społeczny – zapraszamy do wysłuchania podcastu

Udostępnij strone

22.02.2024

W drugim odcinku serii podcastów „Społeczeństwo łatwopalne” opowiadających o reakcji polskiego społeczeństwa na wojnę w Ukrainie przyglądamy się fenomenowi pomocowemu, który narodził się w reakcji na tak liczny napływ uchodźczyń i uchodźców z ogarniętego walkami kraju. Polki i Polacy wykazali się ogromną zdolnością do samoorganizacji i oddolnego tworzenia struktur pomocowych, wyprzedzając pod tym względem instytucje państwowe. W tym podcaście wyjaśniamy także, na czym polega „łatwopalność” naszego społeczeństwa oraz jakie szanse i zagrożenia ze sobą niesie.

Co było dla osób pomagających najtrudniejsze? Jak poradzili sobie z panującym na początku chaosem i przekuli często rozproszone inicjatywy w konstruktywne działania? Co pomagało im budować relacje z innymi wolontariuszami i utrzymywać wysoką motywację do pomagania? Czy ruch pomocowy był domeną przede wszystkim kobiet? Gośćmi tego odcinka są dr Katarzyna Kalinowska, zajmująca się socjologią emocji oraz dr Paweł Kuczyński, specjalizujący się w socjologii ruchów społecznych, współautorzy książki „Społeczeństwo łatwopalne. Praktyki pomagania uchodźcom wojennym z Ukrainy w roku 2022 w Polsce” (Warszawa 2023). Rozmowę prowadzi red. Agnieszka Lichnerowicz.

 

Gdzie słuchać?

YouTube, Spotify, Apple Podcasts, Google Podcasts,

Wszystkie odcinki podcastu „Społeczeństwo łatwopalne”

———————————————-

W podcaście „Społeczeństwo łatwopalne” badaczki i badacze z Instytutu Socjologii im. Edmunda Wnuk-Lipińskiego Collegium Civitas, prezentują wyniki badań przeprowadzonych w ramach projektu „Zaangażowanie – neutralność – wrogość: polskie społeczeństwo wobec kryzysu uchodźczego i wojny rosyjsko-ukraińskiej”.

Projekt „Podcasty i filmy popularyzujące nauki socjologiczne – rozwój kanału Civitas on Air” został dofinansowany ze środków budżetu państwa przyznanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu „Społeczna odpowiedzialność nauki II – Popularyzacja nauki”.

Społeczna odpowiedzialność nauki